Αποτελεί τη σύγχρονη χειρουργική αντιμετώπιση παθήσεων της μύτης και όλων των παραρρίνιων κοιλοτήτων (ιγμόρεια άντρα, ηθμοειδείς κυψέλες, μετωπιαίοι κόλποι, σφηνοειδείς κόλποι). Δεν διαφοροποιείται από τις παλαιότερες ανοικτές προσπελάσεις μόνο λόγω απουσίας εξωτερικών τομών και μετεγχειρητικού οιδήματος ή μελανιών, αλλά κυρίως εξαιτίας διαφορετικής φιλοσοφίας. Πιο συγκεκριμένα, επιδιώκουμε την αντιμετώπιση της πάθησης στο πλαίσιο αποκατάστασης της φυσιολογικής βλεννοκροσσωτής λειτουργίας μέσα από τον ικανοποιητικό αερισμό και παροχέτευση των κόλπων του προσώπου (λειτουργική μέθοδος).
Οι ανοικτές προσπελάσεις σήμερα έχουν πολύ περιορισμένο εύρος ενδείξεων. Η ενδοσκοπική προσπέλαση πραγματοποιείται ανάλογα με τις ιδιαίτερες ανάγκες της παθολογίας με άκαμπτα ενδοσκόπια 0ο , 30ο, 45ο και 70ο , καθώς και με τη βοήθεια ειδικών εργαλείων και εξαρτημάτων (όπως ο πολυποδοφάγος – shaver και οι φρέζες). Σε επιλεγμένες δύσκολες περιπτώσεις, όπως για παράδειγμα σε αντιμετώπιση όγκων σε στενή σχέση με τον οφθαλμό ή τη βάση του κρανίου, χρησιμοποιούμε τον πλοηγό – navigator, με στόχο την ελαχιστοποίηση της πιθανότητας επιπλοκών, τη ριζική αφαίρεση της παθολογίας και την εν γένει αποτελεσματικότερη και ασφαλέστερη αντιμετώπιση του κάθε περιστατικού.
Στη συντριπτική πλειοψηφία των περιστατικών ο χρόνος παραμονής στην κλινική είναι 12-24 ώρες. Μέσα στο ίδιο χρονικό πλαίσιο αφαιρείται και ο ελαφρύς πωματισμός της μύτης. Ο μέσος χειρουργικός χρόνος κυμαίνεται από μία έως δύο ώρες, προτιμώντας κατά κανόνα τη γενική αναισθησία. Ακρογωνιαίος λίθος της επιτυχούς επέμβασης αποτελεί η στενή μετεγχειρητική φροντίδα και παρακολούθηση του ασθενούς ως και ένα μήνα. Στην καθημερινή χρήση βρίσκεται η χρήση ρινοπλύσεων με φυσιολογικό ορό ή με τη βοήθεια συσκευών με αποστειρωμένο θαλασσινό νερό. Αναγκαίο προαπαιτούμενο σε όλα τα περιστατικά αποτελεί η ακτινολογική εξέταση με αξονική τομογραφία σπλαχνικού κρανίου υψηλής ευκρίνειας τριών επιπέδων. Σε κάποιους ασθενείς μπορεί να χρειαστεί προεγχειρητικά μαγνητική τομογραφία με παραμαγνητική ουσία, κυρίως για την απεικόνιση όγκων μαλακών μορίων ή και άλλες εξετάσεις ανάλογα με τις ιδιαιτερότητες κάθε περιστατικού.
Η συχνότερη εφαρμογή της ενδοσκοπικής χειρουργικής αποτελεί η αντιμετώπιση της χρόνια εμμένουσας ή υποτροπιάζουσας ρινοκολπίτιδας. Συχνά αυτή συνδυάζεται με παρουσία πολυπόδων ή κύστεων. Επιπροσθέτως, είναι δυνατή η αντιμετώπιση της βλεννογονοκήλης των παραρρινίων κόλπων ή και της ρινόρροιας εγκεφαλονωτιαίου υγρού. Η τελευταία μπορεί να είναι αυτόματη, μετατραυματική ή ιατρογενής, ενώ συχνά συνδυάζεται με παρουσία μηνιγγοκήλης, εγκεφαλοκήλης ή νεοπλασμάτων στην περιοχή. Επιπλέον, σε απόφραξη της δακρυϊκής συσκευής δύναται να εφαρμοστεί η ενδοσκοπική δακρυοασκορινοστομία, σε εξόφθαλμο η ενδοσκοπική αποσυμπίεση του οφθαλμικού κόγχου, ενώ σε εμμένουσες και σοβαρές ρινορραγίες ενδοσκοπική απολίνωση κλάδων της σφηνουπερωϊου αρτηρίας.
Η πλειονότητα των καλοήθων νεοπλασμάτων ρινός – παραρρινίων (όπως το ανεστραμμένο θήλωμα, τα οστεώματα, το νεανικό αγγειοϊνωμα – ρινοϊνωμα), καθώς και αρκετά επιλεγμένα κακοήθη νεοπλάσματα (π.χ. αδενοκαρκίνωμα, αδενοκυστικό, ακανθοκυτταρικό, αισθησιονευροβλάστωμα) δύναται να αντιμετωπιστούν αποτελεσματικά με την βοήθεια της ενδοσκοπικής χειρουργικής. Ιδιαίτερα στα τελευταία απαιτείται η ταυτόχρονη εκτίμηση του ασθενούς από ομάδα ιατρών με κατάλληλη εξειδίκευση (όπως ο ογκολόγος και ο ακτινοθεραπευτής).
