Ορίζεται ως η παραμονή ορώδους ή βλεννώδους εξιδρώματος στο μέσου ους. Όταν το υγρό παραμένει για χρονικό διάστημα άνω των τριών μηνών χαρακτηρίζεται ως χρόνια ορώδης ή βλεννώδης μέση ωτίτιδα. Συχνότερα εμφανίζεται σε παιδιά ηλικίας 2-5 ετών.
Το συνηθέστερο σύμπτωμα είναι η βαρηκοΐα αγωγιμότητας και το αίσθημα ωτικής πληρότητας. Ιδίως στα παιδιά μπορεί να περάσει απαρατήρητη και να ανακαλυφθεί τυχαία κατά την προληπτική κλινική εξέταση. Σε μερικές περιπτώσεις το οικογενειακό ή σχολικό περιβάλλον του παιδιού μπορεί να διαπιστώσει μειωμένη αντίληψη της ομιλίας ή την τάση αύξησης της έντασης συσκευών ήχου (πχ. τηλεόραση, ραδιόφωνο). Επιπροσθέτως, η εμμένουσα εκκριτική ή καταρροϊκή μέση ωτίτιδα δύναται να προκαλέσει καθυστέρηση της ομιλίας, διαταραχές της συμπεριφοράς ή ακόμα και μαθησιακές. Στους ενήλικες κυρίως η εμμένουσα μονόπλευρη παρουσία υγρού στο μέσο ους επιβάλει την περαιτέρω διερεύνηση της δυσλειτουργίας της ευσταχιανής σάλπιγγας και τον αποκλεισμό ακόμα και νεοπλασματικής εξεργασίας.

Η παρακολούθηση για χρονικό διάστημα τριών μηνών είναι απαραίτητη σε όλα τα περιστατικά, ενώ η χορήγηση αντιβιοτικών είναι αμφιλεγόμενη και το όφελος πιθανό μικρό ή και ανύπαρκτο. Η χειρουργική αντιμετώπιση περιλαμβάνει αφενός την μυριγγοτομή και αφετέρου την τοποθέτηση σωληνίσκων αερισμού, ανάλογα με τις ιδιαιτερότητες κάθε περιστατικού. Οι σωληνίσκοι αερισμού διακρίνονται ανάλογα με τον χρόνο παραμονής τους στην τυμπανική μεμβράνη σε βραχείας και μακράς διάρκειας. Όσο μεγαλύτερη είναι η διάμετρος και οι προεκβολές του σωληνίσκου, τόσο μεγαλύτερη είναι και η παραμονή του στον τυμπανικό υμένα. Η πτώση τους γίνεται αυτόματα μετά την σύγκλειση της οπής- επούλωση του τυμπανικού υμένα κατά κανόνα σε 6 -12 μήνες. Συνιστούμε να αποφεύγεται η είσοδος νερού στον έξω ακουστικό πόρο μέχρι την απόρριψη του σωληνίσκου αερισμού και την διαπίστωση της ακεραιότητας του τυμπάνου για να αποφευχθεί επιμόλυνση του μέσου ωτός. Σε διαπίστωση συνοδούς υπερτροφίας των αδενοειδών εκβλαστήσεων (κρεατάκια) με συμπτωματολογία ρινικής απόφραξης ή σε περιπτώσεις με πολλαπλές μυριγγοτομίες απαιτείται παράλληλα και αδενοειδεκτομή.