Αναφέρεται σε μία βακτηριακή ή ιογενή φλεγμονή του μέσου ωτός, καθώς και των μαστοειδών κυψελών. Η υποτροπιάζουσα ΟΜΩ ορίζεται η εμφάνιση 3 ή περισσοτέρων επεισοδίων σε χρονικό διάστημα έξι μηνών ή 4 ή περισσοτέρων επεισοδίων σε ένα χρόνο. Παρουσιάζει συνολικά πέντε στάδια: της υπεραιμίας, της εξίδρωσης, της διαπύησης, των επιπλοκών-διάτρησης- μαστοειδίτιδας και τέλος της ίασης. Συνήθως δεν παρατηρούνται όλα τα στάδια και στην πλειονότητα των περιπτώσεων η πορεία της νόσου είναι ήπια και επέρχεται ίαση χωρίς θεραπεία με αντιβιοτικά, συνήθως στο στάδιο ένα ή δύο. Αποτελεί τη συχνότερη πάθηση της παιδικής ηλικίας και οι πλέον σημαντικοί παράγοντες επικινδυνότητας είναι: συχνές λοιμώξεις του αναπνευστικού, κακός αερισμός και υγιεινή του σπιτιού, το παθητικό κάπνισμα, ο παιδικός σταθμός με πολλά παιδιά, η αλλεργία στο γάλα σκόνης και η σίτιση με μπουκάλι, η γενετική προδιάθεση, η ανεπάρκεια ή ανωριμότητα της φυσικής ανοσίας, η αναιμία (ιδιαίτερα η σιδηροπενική).
Οι τρόποι – οδοί επέκτασης της φλεγμονής στο μέσο ους πραγματοποιείται μέσω της ευσταχιανής σάλπιγγας, αιματογενώς μέσω της συστηματικής κυκλοφορίας και μέσω διατρήσεων της τυμπανικής μεμβράνης ή μέσω σωληνίσκων αερισμού. Ο ρόλος της υπερτροφικής αδενοειδίτιδας είναι επιβαρυντικός τόσο λόγω απόφραξης του φαρυγγικού στομίου της ευσταχιανής σάλπιγγας από υπερτροφικές αδενοειδείς εκβλαστήσεις (κρεατάκια) ή/και επιμόλυνση του μέσου ωτός από βακτήρια /ιούς που υπάρχουν στις αδενοειδείς εκβλαστήσεις.
Συνήθως διαπιστώνεται μια ιδιαίτερη ποικιλομορφία στην συμπτωματολογία εκδήλωσης της νόσου, καθώς 1 στα 3 παιδιά εμφανίζουν άτυπα συμπτώματα και 2 στα 3 δεν εμφανίζουν πυρετό, ενώ η ωταλγία υποχωρεί συνήθως μετά από 24 ώρες στα 2/3 των παιδιών.
Η μυριγγοτομή και η λήψη καλλιεργειών είναι απαραίτητη σε πρόωρα νεογνά, σε ανοσοκατασταλμένους ασθενείς και σε ασθενείς με αυξημένο κίνδυνο επιπλοκών που δεν ανταποκρίνονται στη συνήθη φαρμακευτική αγωγή.
Πρέπει να υπογραμμίσουμε πως επειδή η συνήθης φυσική πορεία της νόσου είναι αυτή της βελτίωσης εντός 1 με 3 ημέρες, στα υγιή παιδιά άνω των 2 ετών χωρίς πολύ υψηλό πυρετό και έντονη κακουχία, δύναται να παρακολουθούνται στενά από εξειδικευμένο ιατρό χωρίς τη χορήγηση αντιβιοτικών.
Η πρόληψη της υποτροπιάζουσας μορφής περιλαμβάνει την προφυλακτική χορήγηση αντιβιοτικών σε χαμηλή δόση για 3 περίπου μήνες, την μυριγγοτομή με τοποθέτηση σωληνίσκων αερισμού και ο πλήρης εμβολιασμός.
