Συχνά ασθενείς παρουσιάζουν επίμονο μπούκωμα στη μύτη που διαταράσσει την ποιότητα της ζωής τους. Αφενός τους περιορίζει την φυσική τους δραστηριότητα προκαλώντας παράλληλη δυσφορία και εκνευρισμό και αφετέρου επιδρά αρνητικά στην ομαλότητα του ύπνου τους (ροχαλητό, ξηροστομία λόγω επίμονης στοματικής αναπνοής). Εκτός από το λειτουργικό τους πρόβλημα, πολλοί ασθενείς παρουσιάζουν και αισθητικό (με επιθυμία να το επιλύσουν), με συχνότερο την καμπούρα στη ράχη της μύτης (ήβος), την φαρδιά κορυφή ή στραβή μύτη. Είναι άραγε εύκολη ή επίπονη και επώδυνη η αντιμετώπισή τους;
Καταρχήν πρέπει να γίνει μια ενδελεχής κλινική εξέταση σε εξειδικευμένο ΩΡΛ ιατρείο, που θα περιλαμβάνει απαραιτήτως και την ενδοσκόπηση της μύτης για τον αποκλεισμό παθήσεων όπως η χρόνια ρινοκολπίτιδα / ιγμορίτιδα και η πολυποδίαση ή και ανατομικών παραλλαγών (πχ. εμφυσηματώδης μέση ρινική κόγχη). Η μύτη εξετάζεται τόσο εσωτερικά για την πιθανή διαπίστωση σκολιωτικού (στραβού) ρινικού διαφράγματος λόγω συγγενούς ή μετατραυματικής αιτιολογίας και υπερτροφίας (πρήξιμο) των κάτω ρινικών κογχών (το φίλτρο της μύτης), όσο και εξωτερικά για τον προσδιορισμό τυχόν δυσμορφίας, αλλά και ανεπάρκειας της έξω ή/και έσω ρινικής βαλβίδας. Η τελευταία είναι πολύ σημαντική για την ομαλή ρινική λειτουργία γιατί προκαλεί ρινική δυσχέρεια εξαιτίας της ατελούς στήριξης της κορυφής της μύτης ή/και σύμπτωσης των πλάγιων τοιχωμάτων αυτής κατά την εισπνοή. Συχνά δεν διαγιγνώσκεται ή και δεν αντιμετωπίζεται κατάλληλα. Επιπροσθέτως, η δυσλειτουργία της ρινικής βαλβίδας είναι αρκετές φορές επακόλουθη της πλημμελούς χειρουργικής τεχνικής (ιατρογενούς αιτιολογίας).
Πρωταρχικός στόχος του ιατρού αποτελεί ο ακριβής προσδιορισμός της πάθησης του ασθενούς και η πλήρης ενημέρωσή του για την θεραπευτική προσέγγιση ταυτόχρονα τόσο του λειτουργικού όσο και του αισθητικού προβλήματος. Η αντιμετώπιση αποτελεί μια σχετικά εύκολη και ανώδυνη διαδικασία που απαιτεί την παραμονή του ασθενούς στην κλινική από λίγες ώρες έως και μία ημέρα. Η νάρκωση είναι πάντοτε γενική γιατί μας διασφαλίζει την άνεση και ασφάλεια του ασθενούς. Ο ελαφρύς πωματισμός της μύτης αφαιρείται σε 12 έως 24 ώρες μετεγχειρητικά, επιτρέποντας στον ασθενή άμεσα απρόσκοπτη ρινική αναπνοή. Εφαρμόζουμε στην συντριπτική πλειοψηφία την κλειστή τεχνική, χωρίς καμία εξωτερική τομή και επακόλουθο σημάδι στο δέρμα (όπως συμβαίνει με την ανοικτή μέθοδο). Η ανοικτή μέθοδος επιλέγεται σε λίγα περιστατικά που κυρίως αφορούν προηγούμενες αποτυχημένες ρινοπλαστικές, στις οποίες είναι απαραίτητη η χρήση χόνδρινων αυτομοσχευμάτων (συνήθως από το πτερύγιο του ωτός). Στόχος αποτελεί η ελάχιστα επεμβατική και αναίμακτη μέθοδος, που έχει ως αποτέλεσμα την ελαχιστοποίηση του οιδήματος και της μελανιάς στα κάτω βλέφαρα. Ήδη από την πρώτη μετεγχειρητική ημέρα μόλις που διακρίνεται το πρήξιμο στα μάτια και την έβδομη μέρα που αφαιρείται ο νάρθηκας της μύτης ο ασθενής δεν έχει εμφανείς μελανιές. Δέκα ημέρες μετά την επέμβαση ο ασθενής μπορεί να επιστρέψει στην δουλειά και τις δραστηριότητές του με λίγους περιορισμούς.
Ακρογωνιαίος λίθος της επιτυχίας της ταυτόχρονης λειτουργικής ρινοπλαστικής και της πλαστικής του ρινικού διαφράγματος αποτελεί η φυσικότητα και καλή λειτουργία της μύτης. Η φυσικότητα σημαίνει το νέο σχήμα και μέγεθος της μύτης να είναι απόλυτα εναρμονισμένο με το υπόλοιπο πρόσωπο του ασθενούς, αλλά και με την εν γένει προσωπικότητά του. Φυσική είναι εκείνη η μύτη που δεν αναγνωρίζεται ως χειρουργημένη ακόμα και από το στενό περιβάλλον του ασθενούς. Ο ασθενής πρέπει να νιώθει άνετα και όμορφα με την νέα του μύτη και να την αισθάνεται απόλυτα φυσική και αρμονική χωρίς υπερβολές πρόσκαιρου εντυπωσιασμού, με απώτερο στόχο την βελτίωση και της αυτοπεποίθησης και αυτοεκτίμησής του.
